Καθημερινές σκέψεις ενός ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΥ

Είμαστε προβληματισμένοι χρόνια για την στάση που πρέπει να κρατήσουμε απέναντι στην εμπορευματοποίηση των πάντων... Είμαστε προβληματισμένοι όταν ένα απο τα πιο όμορφα και ρομαντικά πράγματα για εμάς μπαίνει στον κυκλώνα των συμφερόντων... Είμαστε δυστυχισμένοι όταν η ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΑΡΑ μας γίνεται έρμαιο στις ορέξεις λεφτάδων που ξεπουλάνε ομάδες, ιδανικά, πόλεις, φίλους... Είμαστε θλιμμένοι που προσπαθούμε να αλλάξουμε "μόνοι μας" τον κόσμο... Υπάρχουν δεκάδες λόγοι που κανείς θα έπρεπε να κόψει το γήπεδο. Η μούρη μας θα είναι κρεμασμένη στο πάτωμα μέχρι να κερδίσουμε την "Βέροια" και να ξεγελαστούμε, ώσπου να έρθει πάλι μια ομάδα σαν το γαύρο και να περάσει ατσαλάκωτη. Δεν έχουμε την απαίτηση να κερδίζουμε τέτοια μάτς, έχουμε την απαίτηση να τα παλεύουμε. Θα συνεχίσουμε να είμαστε ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΙ και να πηγαίνουμε γήπεδο επειδή είναι τρόπος ζωής για εμάς, επειδή κοιμόμαστε και ξυπνάμε με την σκέψη της ομάδας μας. Συνειδητά πάμε στο γήπεδο και υποστηρίζουμε τον ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟ... Και μην απορείτε κύριοι γιατι ο κόσμος δεν πατάει στο γήπεδο, δεν είναι όλοι "άρρωστοι" σαν εμάς τους λίγους. Απλά η βρωμιά που υπάρχει στην δική μου ομάδα δεν φαίνεται σε παο και οσφπ επειδή έχουν τον όχλο μαζί τους, και όταν είσαι μικρός θέλεις κάποιον μεγάλο να υποστηρίξεις για να μην σε φάνε. Αλλά εμείς οι "μικροί" ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΙ δεν θα αφήσουμε κανέναν κακό άνθρωπο να βλάψει την ομάδα μας... Θα κλείσουμε λέγοντας μόνο πως οι ομάδες δεν ανοίκουν σε αυτούς που τις αγοράζουν αλλά σε αυτούς που τις αγαπούν.

Σ.Φ. ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΥ