Πρέπει να ομολογήσουμε πως δυσκολευτήκαμε να βρούμε το τι θα πούμε σε αυτή την ανάρτηση...
Σίγουρα μπορούμε να βγάλουμε νεύρο, πικρία και αφορισμό για πολλά απ όσα είδαμε στο εντός έδρας ματς με τον γαύρο.
Ακούγοντας πολλούς, μιλώντας στα τηλέφωνα και διαβάζοντας σχόλια στο διαδίκτυο, συνειδητοποιήσαμε πόσο μεγάλη αλλαγή έχει επέλθει στην ομάδα.
Από μικρομεσαίοι βρισκόμαστε στο στάδιο της μεγάλης ομάδας.
Βλέπουμε τη ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΑΡΑ μας να μπαίνει στο γήπεδο κοιτάζοντας όλους τους αντιπάλους στα μάτια και να παλεύει κάθε Κυριακή για τη νίκη.
Σίγουρα θέλαμε την νίκη απέναντι στο γαύρο, αλλά εμείς και έτσι όπως έπαιξε η ομάδα είμαστε χαρούμενοι.
Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους παίκτες μας!
Νικολακάκη έλαμψες χθες, συνέχισε να παίζεις με τόσο πάθος και κάποια μέρα θα ακούς ρυθμικά το όνομά σου απο την εξέδρα.
Κύριε Παράσχο μείνε, μείνε στην ομάδα για πολλά χρόνια. Σε θέλουμε!
Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλουμε να πούμε...
Ένας νέος οπαδός της ομάδας είπε: "εγώ μάγκες αυτόν τον ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟ γουστάρω να βλέπω..."
Μας βρίσκει σύμφωνους και χαρούμενους να ακούμε απο το στόμα του τέτοιες κουβέντες, όπως και πολλοί νέοι ακόμα που ο ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ είναι η πρώτη τους και μοναδική ομάδα!
Τόσα πολλά χρόνια μείναμε πιστοί... τώρα πλέον είμαστε και ποιο δυνατοί...
Τα καλύτερα έρχονται αδέρφια.
Τι είσαι εσύ για μένα δεν ξέρουν όλοι αυτοί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου